Διάλεξη του φιλόλογου Θοδωρή Κοντάρα και προβολή διαφανειών με θέμα: «Περιδιαβαίνοντας στα λαμπρά χνάρια του ελληνικού κόσμου της Καρίας»

 Ένα σεργιάνι μνήμης από τη δωρική Αλικαρνασσό, την Εύρωμο και τη Στρατονίκεια ως τις πολυπράγμονες αποικίες της Ιασού και της θαλασσοκράτειρας Κνίδου και τα μυστηριακά ελληνοκαρικά κέντρα των Μυλάσων, των Λαβράνδων, της Καύνου, με τους απέραντους ελαιώνες και τα βαθύσκιωτα δάση, με τις εντυπωσιακές αρχαιότητες, τις πρωτοβυζαντινές εκκλησιές και τα ιπποτικά κάστρα, σε μια χώρα που υπήρξε από τα χρόνια του μύθου ως το 1922 μια από τις δυναμικές εστίες του Ελληνισμού στο Αιγαίο.

    Σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών, η αιγαιοπελαγίτικη χώρα της Καρίας, απέναντι από τα Δωδεκάνησα, είναι μια από τις σπουδαίες και ιστορικές ελληνικές πατρίδες της Μικρασίας, με κορυφαία οικονομική και στρατηγική σημασία για κάθε κυρίαρχο ανά τους αιώνες, Κάρα, Έλληνα, Πέρση, Ρωμαίο, Σταυροφόρο ή Τουρκομάνο.

    Κοιτίδα των Καρών και των Λελέγων και λίκνο ενός ιδιότυπου ελληνικού πολιτισμού, ιδίως από την εποχή του Μεγαλέξαντρου, η ναυτομάνα Καρία αποτέλεσε νευραλγικής σπουδαιότητας επαρχία του Βυζαντίου, με τα σημαντικά λιμάνια και τους συνεχείς αγώνες της κατά του αραβικού κόσμου. Αποκομμένη από την κεντρική εξουσία της Κων/πολης ήδη από τον 12^ο αι., η Καρία, με κινδύνους και δυσκολίες, διαφύλαξε μέχρι τους Διωγμούς του 1914-1922 τη Ρωμιοσύνη της και τους προαιώνιους δεσμούς της με τα γειτονικά Δωδεκάνησα, παρά τον εκτουρκισμό των περισσοτέρων κατοίκων της.